,,Van die filmbeschrijvingen word je niet altijd wijzer", zei de vrouw. ,,Ik heb een lijst van woorden, als die in de beschrijving staan, dan weet je het al een beetje. Als er bijvoorbeeld Frans staat, in combinatie met lang, dan is het niks."
,,Een stilzwijgende verkenning", opperde een van de mannen.
,,Een introvert perspectief", voegde de ander toe.
,,Een poëtische zoektocht", zei de een.
,,Een dialoog tussen landschap enne... enne...", zei de vrouw. ,,Ik heb een Letse film gezien over traumaverwerking met een vrouw die de hele tijd over het landschap uitstaarde."
,,Ze hebben dit jaar een programma-onderdeel met kortere films", zei een van de mannen en las uit de programmakrant voor: ,,Niet iedere film hoeft drie uur te duren."
,,Dat heb ik heel vaak", viel de andere man hem bij. ,,Dan kijk je en denk je de hele tijd: Maak een punt, mensen!"
Even later zat ik, boven in dezelfde bioscoop, het krantje door te nemen. Toen ik naar het zaaltje ging om de klassieker The War Game te zien, zei een man met een iPhone: ,,Ik heb net een foto van je gemaakt.'' Die stuurde hij me door en die staat hierbij, met muurtekst en al. Best een introvert perspectief, vind ik.
